วรรณกรรมนิเวศวิทยา การป้องกันและการกำจัดปลวกอย่างยั่งยืน

ขั้วที่แตกต่างกัน ระหว่างวรรณกรรมการจัดการศัตรูพืช ที่แสดงให้เห็นว่าปลวก เป็น " ศัตรู " และ วรรณกรรมนิเวศวิทยา แสดงให้เห็นถึงบทบาทสำคัญของพวกเขาในระบบนิเวศ มีข้อสงสัยว่าบางชนิด ทำให้เกิดความเสียหายอย่างมีนัยสำคัญให้กับพืช,ทุ่งหญ้า,ต้นไม้ และ ไม้โครงสร้าง ในเวลาเดียวกันพวกเขายัง มีบทบาทที่เป็นประโยชน์ ของกระบวนการทางนิเวศวิทยา ที่สำคัญความสนใจอย่างต่อเนื่อง ในการเกษตรอย่างยั่งยืนและ ความมั่นคงด้านอาหาร ในทวีปแอฟริกาเน้นความจำเป็นสำหรับวิธีการ สมดุลมากขึ้นในการ ควบคุมปลวกและการบำรุงรักษาระบบนิเวศของพวกเขา ในการเริ่มต้นเพื่อที่อยู่ ไม่ตรงกัน ระหว่างเรากับปลวก เราสามารถกำจัดปลวกและมีโอกาสสำหรับการจัดการระบบป้องกันปลวกที่ยั่งยืน ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็น ในการจัดการปลวกอย่างยั่งยืน โดยการไม่ใช้สารเคมีในการกำจัดปลวก

1. การใช้ระบบกำจัดโดยไม่ก่อให้เกิดความเสียหายต่อ ระบบนิเวศ และการสูญเสียของการให้บริการ ของระบบนิเวศ โดยปลวก
2. การใช้ระบบกำจัดโดยไม่ส่งผลต่อมนุษย์และสัตว์เลี้ยง
3. การวางระบบป้องกันและกำจัดปลวก และทรัพยากรที่เกี่ยวข้อง(ไม้เหยื่อใน station) โดยไม่ต้องหลบหนีพวกเขา บริหารจัดการความเสี่ยงและ ความยืดหยุ่น การสร้างความมั่นใจเป็นแนวคิดหลัก ในการพัฒนาอย่างยั่งยืน

สรุปคือการกำจัดปลวกโดยใช้นิสัยของปลวก คือกินอาหาร ถ่ายโอนอาหารภายในรัง ทำให้ปลวกได้รับสารยับยั้งการเจริญเติบโตอย่างทั่ว (ลอกคราบไม่ได้) เมื่อเจริญเติบโตไม่ได้ก็ทำให้เกิดการล่มสลายรัง

บทความข้างต้นโดย
Gudeta W. Sileshi(ICRAF)
โครงการในภูมิภาคแอฟริกาตอนใต้, Chitedze สถานีวิจัยการเกษตร